Zamanın göreceliliğinde geçen bir buçuk yıl! Arkamda bırakmıyorum dostlarımı, arkadaşlarımı, büyüklerimi, küçüklerimi… Bilakis yanıma alıyorum giderken. Yanıma alıyorum ki nerelerden geçtiğimi unutmayayım. Tekrar gelebilmek için, tıpkı bütün gitmelerde olduğu gibi. Ardına bakan her insan evladı için önünü, geleceğini daha iyi yapabilmek uğruna. Neyi nasıl yapmam ve yapmamız gerektiğini daha iyi öğrenmek adına. Yoksa neden katlanayım gurbetin efkârına?
Yol ne uzundur ne de kısadır gidene. Gelmek için gittiyse, gitti denir mi hiç hele? Gayesi varmak ise eğer o kişinin, yol ayağına serilir elbet vakti gelince.
5 Ocak 2017